3 augustus – Disney’s Animal Kingdom

Alweer onze laatste dag in Disney en ook meteen de dag voor we vertrekken. De afgelopen dagen zijn echt voorbij gevlogen. We zullen ook uit deze Disney dag weer halen wat er te halen valt. Ruim op tijd zijn we dan ook in Disney’s Animal Kingdom. We hebben deze keer zelfs een parkeerplaats op nog geen vijf minuten lopen van de ingang van het park. Dat scheelt weer. Wat ons meteen opvalt is het thema van dit park. Animal Kingdom is het dierenrijk en dat valt te zijn. Het park heeft verschillende delen, bijvoorbeeld in het thema van landen of werelddelen. Overal in Animal Kingdom is het groen, net een echte jungle.

De Kilimanjari Safaris schijnt één van de populairste attracties van dit park te zijn en daarom lopen we meteen daarheen. We staan slechts vijf te minuten te wachten. We stappen in een soort grote jeep/truck zoals hieronder op de foto’s te zien. Deze jeep brengt ons door het uitgestrekte natuurgebied van Animal Kingdom waar volop dieren rondlopen. Het gebied is zo gemaakt dat het ook echt is zoals de natuur zou moeten zijn. De weg bestaat dan ook uit zandpaden en dergelijke en soms zelfs stukjes door het water. We worden flink door elkaar geschud. De vrouw achter het stuur wijst ons op de verschillende dieren die we tegenkomen. Nijlpaarden, neushoorns, giraffen, zebra’s, olifanten en ga zo maar door. Sommige dieren zijn wat ver weg, maar toch zien we best veel. Het is echt een prachtig stukje Disney.

We lopen de andere kant van het park in en maken van foto’s voor de grote (neppe) boom die in het midden van het park, op Discovery Island staat. Deze Tree of Life (Levensboom) is het symbool van het park, zoals elk Disney park hier een symbool heeft. In de stam van deze enorme boom zijn dieren uitgehouwen. Het is een behoorlijk spectaculair gezicht. De volgende attractie is Kali River Rapids. In deze attractie ga je in een bootje over een wildwaterbaan. De mensen die eruit komen zijn kletsnat. Dat zijn wij achteraf ook. Niet eens doordat de golven zo wild zijn, maar vooral door de afdaling die je met het bootje maakt en je kletsnat maakt. Het is echter zo heet dat het niet zoveel uitmaakt en we snel genoeg opdrogen.

Met onze fastpass gaan we naar Expedition Everest, een achtbaan. De achtbaan zit om en in een grote berg. Het schijnt de duurste achtbaan ter wereld te zijn (althans, dat was in 2011 nog zo) en dat kan ik best begrijpen. Zet maar eens een 61-meter hoge berg neer. De achtbaan is ontzettend gaaf. Het idee is dat er in de berg een yeti huist (de verschrikkelijke sneeuwman dus) en je gaat op expeditie. Op een bepaald punt bovenin de berg is het spoor ‘kapot’ en glijd je zo achteruit de berg in. Na een stuk achteruit ga je daarna ook weer vooruit en zie je af en toe flitsen van de yeti. Dit is zonder twijfel de vetste achtbaan van heel Disney.

Na twee keer in deze attractie te zijn geweest (mama gaat niet mee dus met de fastpassen kan één iemand dubbel), gaan we in de rij staan voor Finding Nemo The Musical. Dit is gewoon het verhaal van de film, maar dan in het kort. Heel mooi gemaakt met goede acteurs, alleen doordat de film helemaal geen liedjes heeft, zijn de liedjes hiervoor geschreven onbekend. Mij spreken ze niet echt aan, maar al met al is het wel heel leuk om te zien.

We hebben nog een fastpass voor Expedition Everest gehaald omdat we die zo gaaf vonden, dus daarom gaan we eerst nog een keertje daarheen. Op het moment dat papa en Wendy in de attractie zitten en mama en ik klaar staan om foto’s te maken, gaat het stortregenen. Snel vluchten we naar een overdekte plek, maar dat zijn er op dit stukje niet erg veel. Gelukkig stopt het nog geen tien minuten later alweer met regenen en klaart de lucht volledig op.

Op naar Dinoland. Blijkbaar draait het in delen van het park ook om uitgestorven diersoorten. Dit hele gedeelte staat in het teken van de dinosaurus. De focus ligt iets meer op kinderen, maar de achtbaan met het draaiende karretje is toch ook voor ons vermakelijk. Verder zijn er veel spelletjes te spelen, het geeft een beetje een kermis gevoel. Ook is er mogelijkheid voor foto’s met Goofy en Pluto, dus daar gaan we in de rij staan.

Hierna gaan we naar de parade, in de stijl van de jungle en dus ook met karakters uit de dierenfilms van Disney. Dinoland U.S.A. heeft echter nog een attractie, namelijk Dinosaur. We gaan hier met z’n vieren in want verwachten een rustig ritje in een karretje langs de dinosaurussen. Dat blijkt een tikkeltje heftiger te zijn. In een tijdmachine word je zogenaamd teruggestuurd in de tijd om daar een dinosaurus te redden. Het karretje waar we in zitten schommelt heel erg heen en weer, gaat soms best hard en maakt onverwachte draaien, waardoor het een stuk leuker wordt. Helemaal omdat we in het donker zijn, langs verschillende dinosaurussen komen die er levensecht uit zien en er veel effecten gebruikt worden. En dan is het ook nog eens een race tegen de klok, omdat de meteoriet die de dinosaurussen laat uitsterven elk moment kan inslaan. Behoorlijk spectaculair dus en ik schrik me af en toe een hoedje door een dinosaurus naast me die wil aanvallen en als een gek begint te brullen. Precies het fotomoment, echt heel flauw. Ik vond dit misschien wel de leukste attractie van Animal Kingdom.

Daarna gaan we naar The Festival Of The Lion King. Deze show is vol dans, acrobatiek, zang en nog veel meer. Alles is gewoon af. De prachtige muziek van The Lion King en ontzettend mooie kostuums. Ook de enorme dieren die meebewegen op de muziek zijn ontzettend tof gemaakt. Het is echt een feestje om naar te kijken.

En dan gaat het park alweer bijna dicht en gaan wij ervandoor. We eten bij het steakhouse en dan zit onze laatste Disney dag er toch echt op.

2 augustus – Dollar Tree en SeaWorld

Na weer ietsje langer in bed te hebben gelegen, rijden we richting de winkels. We komen een Dollar Tree tegen. Een winkel waar alles één dollar is. Natuurlijk zijn mama en Wendy niet te houden en komen ze beladen met tassen weer buiten. Papa en ik zijn blij als we een ruime tijd later eindelijk weg kunnen. We halen wat boodschappen bij de Walmart en rijden dan door naar SeaWorld. Als eerste bezoeken we daar de zeeleeuwenshow. Grappig om te zien wat die beesten kunnen en de show zit vol humor, dus is behoorlijk vermakelijk.

Meteen gaan we door naar een andere show. Pets ahoy is een show met huisdieren. Honden, katten, vogels, en er loopt zelfs een varkentje rond. Niet de allerleukste show die ik hier gezien heb, maar het is wel heel erg knap wat deze dieren kunnen. Na de show voeren we weer de dolfijnen, bezoeken we Antarctica (zonder in de attractie te gaan, want 85 minuten wachttijd gaat ons echt veel te ver) en gaan we weer in Journey to Atlantis. Het is zo vreselijk warm dat het niet erg is dat we er nat uitkomen.

Weer fastfood ziet echt niemand van ons zitten. Daarom eten we bij het Pizza en Pasta buffet. In een mooi restaurant kunnen we onbeperkt pizza, pasta, salade en toetjes halen en ook het drinken is inclusief. Dit alles voor maar vijftien dollar per persoon. Echt een aanrader dus voor iedereen die naar SeaWorld gaat, want het is niet duur en het eten is heel erg goed. Natuurlijk is pizza ook fastfood, maar het is toch weer wat anders dan patat.

Al vroeg na het eten, iets over achten, lopen we richting het Shamu Stadion. We willen nog één keer de show zien, zo mooi vonden we die vorige keer. Shamu Rocks is gewoon echt heel erg gaaf. We hebben door het vroege aankomen weer hele goede plekken. Er lopen verkopers rond met lichtgevende dingen en we kopen dolfijntjes aan kettingen en een zwarte glitterhoed met lichtjes erin. Dan begint de show, die weer net zo geweldig is als eerst. Na afloop kopen we nog wat dingen in de winkeltjes, zoals schudbollen en een Shamuknuffel, en dan rijden we terug naar de villa.

1 augustus – Disney’s Hollywood Studios

Het is weer tijd voor Disney, dit keer Disney’s Hollywood Studios. Dit park is helemaal in filmstijl, Hollywood dus. Het plan is om na het halen van een fastpass bij Toy Story Mania als eerste naar de Tower of Terror te gaan, maar die blijkt nog niet open. Dan maar eerst naar de Rock ’n Rollercoaster. De rij hoort maar een half uur te zijn, maar uiteindelijk is het zeker vijftig minuten later als we eruit komen, omdat er voor ons een technisch mankement is. Toch is de achtbaan heel vet. Je wordt afgeschoten en gaat over de kop met harde muziek van Aerosmith in je oren.

Het is nog geen tijd voor onze fastpass en we hebben ook geen tijd om tussendoor een andere attractie te doen, daar zijn de rijen te lang voor. We willen graag naar de show van Belle en het Beest, dus daar zitten we ruim van te voren te wachten. Met als gevolg dat we wel op de eerste rij zitten en we erg goed zitten. De show is het verhaal van Belle en het Beest, als musical, maar dan wel de verkorte versie. Belle en het Beest in dertig minuten zogezegd. Mooie kostuums, mooi decor en een aantal van mijn favoriete Disneyliedjes. Helemaal leuk dus.

Op naar Toy Story Mania. Met de fastpass staan we nog geen tien minuten in de rij. Gelukkig maar, want de normale wachttijd is 95 minuten. In deze attractie rijd je in karretjes met een 3D-bril op en moet je schieten om punten te verzamelen. Moeilijk uitleggen, maar onderstaand filmpje laat zien hoe het gaat. (Dit filmpje is niet door ons gemaakt!)

Volgende attractie is de Studio Backlot Tour. In een soort tram rijd je langs verschillende dingen achter de schermen van Disney. Zo rijden we langs auto’s en vliegtuigen die zijn gebruikt, maar ook langs kostuums en animatiestudios. Als hoogtepunt is er een grote canyon gebouwd waarin special effects nagedaan worden. De canyon stroomt dan over en er zijn ontploffingen. Levensecht!

We zijn net te laat voor de stuntshow en besluiten die later in de middag te doen. Daarom gaan we naar de Indiana Jones stuntshow. Hier worden er stunts in verschillende decors uitgevoerd en laten ze ons zien hoe dat in elkaar zit. Van explosies tot hoge vallen, alles zit erin. Het is heel spectaculair om te zien. En hoewel ik bijna op mijn stoel sta te springen als ze om vrijwilligers vragen, word ik er helaas niet uitgepikt. Dat vond mama vast alleen maar fijn, dat ik ver weg van het gevaar bleef, haha!

We gaan in Star Tours (met onze fastpass natuurlijk, zonder dit magische pasje doen we eigenlijk niks), een simulator, gevolgd door ‘American Idol: The Experience’. Dit komt erop neer dat je naar drie mensen kijkt die zingen op het podium van Idols en die jurycommentaar krijgen. De hele show is nagebouwd dus het is best leuk om te zien hoe de studio eruit ziet in het echt, maar de kandidaten hebben die dag in het park auditie gedaan en kunnen stuk voor stuk niet zingen. Eerlijk gezegd zijn we blij als het half uur om is. Dan is het eindelijk tijd om onze fastpass voor de Tower of Terror te gebruiken. Ik wist haast niet meer dat deze attractie zo vet was (in Parijs staat deze toren ook). In een oud, vervallen hotel ga je in een lift die je naar boven brengt en dan laat vallen. Ook gaan de deuren bovenin open zodat je over het park uit kunt kijken.

We moeten ons hierna wat haasten, want de stuntshow begint helemaal aan de andere kant van het park. Toch zijn we ruim op tijd en hebben we goede plekken in het midden van het stadion. De show is zoals de naam (Lights, Motors, Action!) vol actie, achtervolgingen, snelle auto’s en ontploffingen.

Dit park heeft een aantal mooie fotoplekjes en daar maken we na de show volop gebruik van. Niet echt een verrassing, gezien het aantal foto’s dat wij altijd maken. Ik wil niet weten hoeveel foto’s er deze vakantie in totaal zijn gemaakt.

We gaan nog in The Great Movie Ride. Dit is een tocht langs allerlei films, waarin er ook een aantal acteurs meespelen. Hierdoor komt de rit tot leven wat het ontzettend leuk maakt. Dan vinden we het wel mooi geweest voor vandaag. Het grootste deel van het park hebben we wel gezien en de normale wachtrijen zijn ons te lang. Daarom eten we bij Longhorn Steakhouse en rijden we daarna door naar de villa.

31 juli – Downtown Disney, Aquatica en Nike Factory Store

Na wat langer op bed te hebben gelegen, gaan we naar Downtown Disney. Dit is het gedeelte van Disney waar veel winkels, restaurants en entertainment zit. We willen vooral naar de grote Disney winkel, dit schijnt de grootste Disney winkel ter wereld te zijn. De winkel is inderdaad ontzettend groot en heel erg mooi, hier kan je zeker uren in ronddwalen. Ik koop een armband, een ketting en een sleutelhanger met mijn naam erop. Verder laat ik alles aan me voorbij gaan, al zijn de mooie spullen best verleidelijk. Hierna hebben we Downtown Disney eigenlijk wel gezien. Het is vrij uitgestrekt en zo vroeg in de middag leeft het nog niet echt.

We lunchen langs de weg bij snackbar Wendy’s. Leuk door de naamovereenkomst, maar wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar. Hierna gaan we (alweer) naar Aquatica. Als we het park binnenlopen, sluiten alle glijbanen door het inkomende weer. Typisch. De enige dagen waarop we ‘slecht’ weer hebben, zijn onze waterparkdagen. Terwijl er uiteindelijk natuurlijk weer geen druppel valt. Het duurt niet heel lang voordat alles weer open gaat en we dobberen vooral wat in het water.

Als we gedoucht uit het park komen, willen we ergens gaan eten. De keuze valt op Longhorn, maar onderweg maken we eerst een stop bij de Nike Factory Store. Hoewel we er de vorige keer niets kochten, willen we eigenlijk allemaal wel graag nog nieuwe sneakers. Na flink wat paren gepast te hebben gaan mama en Wendy met twee paren weg en ik met één. Het zijn eigenlijk hardloopschoenen, maar ik ben niet van plan om erop te gaan rennen. Uiteindelijk zwicht ik ook voor de Nike SportWatch. Hardlopen met mijn joekel van een telefoon is niet echt ideaal en een horloge is dan een goede uitkomst. Het is nog steeds een flink bedrag, maar wel zo’n vijftig euro goedkoper dan in Nederland en omdat ik het ding al een tijd wil hebben, neem ik hem. We eten vervolgens bij Longhorn Steakhouse en rollen ons bed in. Morgen staan de Disney Hollywood Studios op het programma.

 

30 juli – Magic Kingdom

Magic Kingdom. Hét Disney pretpark. Dit park komt het dichtste in de buurt van Disney hoe we het kennen uit Parijs. Ook dit park gaat al om negen uur open en daarom gaan we vroeg van huis, we willen er ruim op tijd zijn. Eerst stoppen we echter nog bij de Publix om broodjes voor tussen de middag te kopen. Niemand van ons heeft namelijk zin om dan weer aan de patat en/of hamburgers te moeten. We rijden door naar Disney, waar twee grote parkeerterreinen zijn. Wij worden naar het ‘Heroes lot’ gewezen, oftewel de heldenparkeerplaats, waar alle rijen de naam van een Disney held hebben. Zo staan wij met onze auto bij Simba uit de Lion King. Als je op het parkeerterrein bent, ben je er echter nog niet. Eerst moet je in een tram. Die tram brengt je naar het punt waar je het meer moet oversteken. Dit kan via de ferryboot of via de monorail. We besluiten met de boot te gaan. In de verte zien we het grote kasteel al liggen. Na deze korte tocht worden onze tassen gecontroleerd, tickets gescand en staan we dan eindelijk echt op het plein van Main Street, de hoofdstraat van Magic Kingdom.

Nu hebben wij ooit gelezen dat het de natuurlijke impuls is van mensen om (het park) via rechts te gaan, daarom gaan wij linksaf het park in. Ook omdat er daar een attractie is waar we een fastpass voor willen en er bij een andere attractie daar nog geen lange rij staat. Daarom gaan we Frontierland in. Magic Kingdom is ingedeeld in verschillende delen, ook wel de ‘landen’ genoemd. Frontierland is een land in westernstijl. Eerst gaan we in Splash Mountain. Dit is een bootje door een berg, die ook een aantal keer van boven naar beneden gaat. Gelukkig worden we niet erg nat (al zou dat niet erg geweest zijn, het was namelijk bloedheet). De wachtrij was hier slechts tien minuten, zo vroeg op de dag is het nog erg goed te doen.

Na Splash Mountain kunnen we onze fastpass voor Big Thunder Mountain al gebruiken. Oftewel: treintje in de bergen. Ja, dat noem ik nog steeds zo. Zelfs mama zegt opeens dat ze meegaat. Ik kan me de laatste keer dat ze in een achtbaan is geweest niet herinneren, dus dat is erg bijzonder. Het bewijs is dan ook onmiddellijk vastgelegd. Na deze attractie ren (dat is niet mogelijk in de hitte, het is meer snelwandelen) ik naar de andere kant van het park. Daar ga ik een fastpass halen voor Space Mountain. De rij is er nu al erg lang en zo kunnen we straks via de verkorte rij weer naar binnen. En ik ga daarna weer helemaal terug naar waar we vandaan kwamen, inmiddels hijgend en puffend en de spray met water ter verkoeling is erg welkom.

We gaan in Haunted Mansion, het spookhuis, en lopen daarna langzaam richting de andere kant van het park. We komen een kerstwinkel tegen, helemaal in Disneystijl. Het is belachelijk duur, maar wel leuk om in te kijken. Al is het wel vreemd als iemand in juli steeds ‘Merry Christmas’ tegen je zegt. Vervolgens gaan we in It’s a Small World, de attractie met poppen uit verschillende landen en een deuntje dat je never nooit meer uit je hoofd krijgt. Daarna maken we wat foto’s voor het kasteel en dan lopen we naar Space Mountain. Mama gaat niet mee en omdat we vier Fastpassen hebben, ga ik eerst met Wendy en dan met papa. Hoewel het nog steeds een leuke achtbaan is, valt het stiekem wel een klein beetje tegen. In Parijs word je namelijk afgeschoten en gaat de achtbaan over de kop, hier is dit niet het geval. Na Space Mountain gaan we met z’n vieren in Buzz Lightyear. In karretjes moet je dan zoveel mogelijk punten verzamelen door op dingen te schieten met een laserstraal.

En weer terug naar de andere kant van het park. Magic Kingdom is behoorlijk groot, dus we moeten flinke stukken lopen. Terug in Fantasyland gaan we eerst in Mickey’s PhilarMagic. Dit is een 3D film over Mickey en zijn vriendin, waarin Donald per ongeluk terecht komt in liedjes uit allerlei verschillende films van Disney. Iedereen kent de liedjes wel. Ik kon zelf in elk geval amper stil blijven zitten. Meteen daarna gebruiken we onze passen voor Winnie the Pooh. Dit is een karretje dat langs Pooh en al zijn vrienden rijdt. Beetje voor wat kleine kinderen om eerlijk te zijn, maar toch mooi gemaakt en doordat we niet hoeven te wachten wel leuk om te zien. Het is inmiddels bijna drie uur ’s middags. Tijd voor de eerste parade van de dag. Die duurt niet heel lang, maar een typisch Disney feestje met dans, muziek, mooie wagens en natuurlijk Disney figuren. Precies wat ik leuk vind eigenlijk, haha!

We kunnen Winnie en Tijgertje toch niet weerstaan en gaan in de rij staan om met ze op de foto te kunnen. Bloedheet, maar je moet er iets voor over hebben. De mensen in de pakken hebben het waarschijnlijk nog veel en veel heter. Het is dan ook niet voor niks dat ongeveer elke tien minuten de medewerker die erbij staat ze meeneemt achter de schermen. Ik vraag me af of ze daar afgewisseld worden of dat ze alleen een hele korte pauze hebben (waarschijnlijk het eerste). De foto’s worden leuk en daarna moeten we ons haasten om onze Fastpass voor Ariël nog te halen. Deze attractie is heel mooi gemaakt (inmiddels ons stopzinnetje) maar is de volledige wachttijd (zeventig minuten) naar onze mening niet waard, dus gelukkig hoefden wij niet te wachten.

Er is een soort circusgedeelte (in het thema circus) in het park en daar gaan we ook even naartoe. Het is voornamelijk op kinderen gericht, het achtbaantje doen we wel maar is voor ons eigenlijk een lachertje omdat we er nauwelijks inpassen. Wel is er een hele leuke winkel en een watergedeelte. De verkoeling is heel erg welkom. Hierna doen we nog wat attracties zoals een tocht door de ‘jungle’, beklimmen Wendy en ik de Robinson boom en gaan we eten. Lekker verrassend dat we met hamburgers of kipnuggets op ons bord eindigen. Wendy en ik willen nog met Buzz Lightyear op de foto dus terwijl papa en mama in het restaurant blijven zitten, gaan wij daarbij in de rij staan. Dan is het toch echt bijna negen uur, tijd voor waar we al een lange tijd op wachten: Dé parade.

Zo’n half uur van te voren staan we op Main Street en het is dan al bomvol. Een plekje vooraan lijken we wel te kunnen vergeten. Toch willen we dit wel graag, want dan kunnen we het niet alleen beter zien, maar ook betere foto’s en film maken. Papa vindt het de moeite niet om te ‘vechten’ voor een plekje en gaat op een afstandje op een bankje zitten, wij azen toch echt op dat plekje vooraan. Er moet een looppad vrijblijven, maar als de show begint, mag dat opgevuld worden. Drie keer raden waar wij staan. Vlak daarnaast. Dus bij aanvang stormen we haast van onze plek af en eindigen vooraan. Over alle vervelende en duwende mensen zal ik verder geen woorden vuilmaken in dit verslag. Als ik de parade ga omschrijven (‘het was zo mooi’) val ik weer een beetje in herhaling, dus zie gewoon de foto’s! Na de parade is het bijna tijd voor ‘Wishes’, de grote vuurwerkshow van Magic Kingdom. We lopen snel naar voren, richting het kasteel, azen weer op een plekje bij een bankje en als er mensen opstaan gaan wij er snel zitten. Als de show begint,  gaan wij op het bankje staan (dat vlak voor het kasteel staat!) en hebben zo’n beetje de beste plekken voor het kasteel mogelijk. Eerst worden er allerlei projecties op het kasteel geprojecteerd. Ongelooflijk hoe dat kan en hoe mooi dat is. Het is nauwelijks te beschrijven. Soms lijkt het wel alsof het kasteel beweegt en verschillende clips uit films komen langs. In één woord prachtig. Ook het vuurwerk dat niet lang daarop volgt is adembenemend. Het is niet gek dat achteraf het hele publiek in applaus uitbarst. Zelf doe ik daar ook aan mee.

Goed, hier komt dus een overdosis aan foto’s van de Electrical Parade en Wishes:

Na het vuurwerk is het half elf. Langzaam begeven we ons naar de uitgang. Dat gaat niet zo vlot, want bijna iedereen wil op dat moment het park verlaten. De monorail en ferryboot blijken nu totaal niet efficiënt om iedereen het park uit te krijgen. We gaan in de rij van de monorail staan, het bordje geeft aan dat de wachttijd 25 minuten is. Aan de weinige beweging in de lange rij te zien, is dat nog veel langer. Toch jammer dat een geweldig goed georganiseerd park als Disney dit niet echt top onder controle heeft. Het is nu echt al heel laat (misschien wel tegen elven) en na de lange dag zien we het allemaal even niet zitten om nog zo lang te moeten staan en wachten. Gelukkig weet Wendy via een medewerker te regelen dat we ook gewoon de andere monorail kunnen nemen. Dat is de monorail die volgens het bordje langs de resorts en hotels gaat en daarom is het daar heel rustig. Die monorail blijkt echter ook gewoon bij de parkeerplaats te stoppen. Het scheelt ons heel veel tijd en we kunnen in het treintje nog zitten ook. Dan worden we met een tram teruggebracht naar onze auto en kunnen we eindelijk naar de villa rijden. Het is zeker rond twaalven als we daar aankomen. Wat een vermoeiende dag. (Maar wel heel tof, dus mij hoor je niet klagen 🙂 )